مقایسه اثر کینزیوتیپینگ واقعی و کاذب بر کمردرد مزمن غیراختصاصی: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه و هدف: در شرایط بالینی، نشان داده شده کینزیوتیپینگ برای بسیاری از اختلالات عضلانی اسکلتی مؤثر است، اما تأثیر آن بر روی کمردرد مزمن به خوبی بررسی نشده است. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه تأثیر کینزیوتیپینگ کاذب و واقعی بر مبتلایان به کمردرد مزمن غیراختصاصی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی کنترلی یک سویه کور، نمونه آماری شامل 40 بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود. آزمودنی های گروه تجربی (20 نفر با میانگین سنی 6/48 سال) روش کینزیوتیپینگ را با 15-10% تنش بر روی عضلات پاراورتبرال طی 8 جلسه (در طول 4 هفته) دریافت کردند، درحالی که در گروه کنترل (20 نفر با میانگین سن 3/50 سال) اعمال کینزیوتیپینگ در همین مدت زمان، بدون تنش انجام شد. متغیرهای اولیه شامل: شدت درد و ناتوانی مرتبط با کمردرد مزمن پس از یک مداخله 4 هفته ای بود و متغیرهای ثانویه شدت درد و ناتوانی، 12 هفته پس از پایان مداخله را شامل می شد. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیل واریانس خطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه، اعمال کینزیوتیپ همراه با تنش؛ تغییر معنی داری در شدت درد و ناتوانی (4 هفته پس از مداخله) ایجاد نکرد (05/0p>). همچنین برای متغیرهای اندازه گیری شده، تفاوت بین گروهی معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، اعمال کینزیوتیپینگ همراه با تنش جهت ایجاد چین پوستی، مؤثرتر از اعمال آن بدون تنش نیست. این نتایج ممکن است مکانیزم های پیشنهادی اثربخشی کینزیوتیپینگ را با چالش مواجه کند. لذا تحقیقات بیشتری برای برطرف کردن این چالش نیاز است.